.jpg)
Afgelopen zaterdag, 27 april 2024, betrad Danny Varrewaere (57) voor de laatste maal het veld als coach van de gewestelijke reserven. Toen het laatste fluitsignaal klonk in de Rumbeekse Arena, hield Danny het bijna niet droog, geflankeerd door Patrick Hoorne en Rik Demeyere, die hem altijd hebben gesteund als afgevaardigden. Een oorverdovend applaus weerklok in de Rumbeekse Arena voor DANNY.
Voor de wedstrijd hadden we een uitvoerig gesprek met Danny over zijn uitgebreide carrière als trainer bij KSV Rumbeke in de catacomben van het Rumbeekse Sportpark. Veel mensen voelen zich aangetrokken tot een sportclub, maar hoe komt iemand er terecht? Is het door de invloed van hun kinderen, of uit eigen beweging? We vroegen aan Danny hoe hij bij KSV Rumbeke betrokken is geraakt.
"Via mijn jongste zoon Diego, die wilde gaan voetballen, kwamen we bij KSV Rumbeke terecht omdat dit handig was qua verplaatsing. Toen hij begon, wilde onze oudste zoon ook starten. Ik was al gepassioneerd door voetbal en volgde steeds de trainingen. Daardoor bracht ik veel tijd door langs de zijlijn. Toen er een afgevaardigde nodig was, wist ik al snel dat ik die rol op me wilde nemen, maar binnen een jaar werd ik al trainer. En zo begon het avontuur......."
In welke periode ben je begonnen als trainer en wat was je motivatie om trainer te worden?
"Mijn eerste seizoen als coach zou in de tweede helft van het seizoen 2004-2005 bij de gewestelijke knapen zijn geweest. Mijn motivatie was vanaf het begin duidelijk: ik wilde de jongens steeds laten groeien in teamsport en voor elkaar door het vuur laten gaan. Het belangrijkste doel was om een hechte vriendengroep te vormen waar plezier centraal stond, maar ook om te leren omgaan met verlies. Ik streefde ernaar altijd positiviteit in het team te brengen en natuurlijk ook om het team voetbaltechnisch te laten ontwikkelen."
Danny Varrewaere was in totaal 20 jaar coach bij KSV Rumbeke. Hij trainde ongeveer 7 jaar de U15, 2 jaar de U17 en 13 jaar de gewestelijke reserven, waarbij hij gedurende een tweetal jaar twee teams combineerde.
Hoe was zijn ervaring als trainer van de gewestelijke reserven? Het leek een hechte groep te zijn en Danny leek er altijd veel zin in te hebben.
"We bleven ons enorm vermaken, maar het werd steeds moeilijker om genoeg spelers te vinden. Ze worden ouder, trouwen en krijgen kinderen. Elk jaar waren er nieuwe spelers, maar ook afhakers. Als nieuwkomers ook afhaken, wordt het steeds lastiger. Vroeger was voetbal het belangrijkste voor de spelers, maar dat is enorm veranderd; voetbal staat voor velen niet meer op de eerste plaats. Het was vaak een enorme uitdaging om met verschillende spelers het beste uit het team te halen. Trainingen werden ook vaker afgezegd om allerlei redenen, wat vroeger minder voorkwam, maar dat is onveranderlijk. Tegenwoordig is er ook veel meer te doen dan vroeger..."
Natuurlijk zijn er altijd prachtige herinneringen die naar boven komen en vaak worden bovengehaald. Maar wat waren de mooiste momenten in Danny's carrière als trainer?
"Ik koester talloze mooie herinneringen: ik heb een fantastisch jaar gehad bij de provinciale U15, waar we tot de laatste speeldagen streden voor de eerste plaats en waar een enthousiaste groep ouders enorm dankbaar was voor het geweldige jaar. Het is ontroerend om te zien dat ouders zelfs naar mijn afscheidswedstrijd komen; dat is gewoon prachtig. Gedurende je ganse weg ontmoet je vele geweldige mensen en die waardering is gewoon schitterend. We zijn natuurlijk ook kampioen geworden met de gewestelijke reserven, wat een hele prestatie was, aangezien veel teams hun reservespelers van het eerste elftal inzetten, en dat wij de eerste plaats konden veroveren was zeer sterk. Dit toont aan dat je met een hechte vriendengroep veel kunt bereiken. Helaas konden we door corona niet feesten."
Helaas heeft Danny ook een minder goede herinnering opgedaan tijdens zijn carrière bij KSVR.
"Op 10 januari 2019 moesten we afscheid nemen van speler Chiel Potié. Het was een zware slag voor ons team en de hele club. Chiel begon bij de U15 en ik heb hem bijna elk jaar in mijn team gehad. Voetbal werd ineens minder belangrijk. Chiel was een echte teamspeler, toegewijd aan zijn trainingen en wedstrijden, en hij laat een grote leegte achter..."
Het is een tijd van komen en gaan, en voor Danny is de tijd gekomen om te vertrekken. Hij werd altijd goed ondersteund door zijn vrouw. Maar natuurlijk zijn we benieuwd naar de reden waarom hij stopt als trainer. Gaat hij genieten van het leven zonder te hoeven denken aan training op vrijdagavond en wedstrijden op zondagochtend? Of begint zijn leeftijd een rol te spelen, want we worden immers niet jonger.
"Ja, leeftijd speelt zeker een rol; je merkt dat je lichaam meer weerstand biedt. Ik kon me niet meer genoeg opladen voor de trainingen en wedstrijden. En als je geen 100% kunt geven, dan moet je zo'n beslissing nemen. Ik wil ook meer vrijheid in de weekends om eropuit te gaan met mijn vrouwke of de kinderen en kleinkinderen. We kunnen dan meer betrokken zijn bij hun activiteiten. Dat is voor mij al genieten van het leven...."
Jah, hij trok er al op uit met zijn vrouw, maar dan was het om op zondagochtend naar het voetbal te gaan 😊. We zullen je toch nog wel regelmatig zien op het Rumbeekse Sportpark in de toekomst, of niet?
"Ik denk dat dit vooral op zondagochtend zal zijn, wanneer de reserven hun wedstrijd spelen, want om eerlijk te zijn, ik zal ze zeker missen. Maar niets moet nog en als ik het voetbal begin te missen, zal ik misschien eens bij andere leeftijdsgroepen gaan kijken. Ik zal zeker ook de mooie website blijven volgen, zodat ik weet wat er te gebeuren staat."
“Graag had ik de prachtmens, Danny Varrewaere, willen bedanken voor de bijzonder aangename samenwerking, die inmiddels, als ik even snel tel, toch al zo'n 9 jaar duurt. Thnx , topper.”
Rik Demeyere
Danny blijft actief; toen hij de voorzitter informeerde dat hij aan het einde van het seizoen zou stoppen als trainer van de gewestelijke reserven, hielp hij mee zoeken naar zijn ideale opvolger voor deze groep. Is er al meer bekend over wie je opvolger zal zijn?
"We hebben al vooruit proberen te plannen, maar dat moet nog verder besproken worden. Normaal gesproken zullen mijn beide afgevaardigden doorgaan, maar alles moet nog nader bekeken worden. Ik wil mijn taken netjes afronden en hen niet belasten met allerlei zorgen, dus ik zal er zeker voor zorgen dat ik alles heel duidelijk overdraag wanneer het zover is."
Dank je wel, Danny, voor de vele jaren van trouwe dienst aan KSV Rumbeke. Je hebt een blauw-wit hart en hebt je altijd met ziel en pracht ingezet voor KSVR. Wekelijks genoten we van je verslagen na de wedstrijden van de gewestelijke reserven op de website, zowel na overwinningen als nederlagen.
We eindigen met een prachtige dankbetuiging van den Danny, op zijn manier.
Ik bedank de club voor de mooie tijd die ik heb mogen beleven,
ik hoop dat ik vele spelers iets heb gegeven.
al dat palaver over techniek en tactiek,
ik had graag een vriendenkliek.
vele vrienden heb ik gemaakt,
en sommige zijn tot in mijn hartje geraakt.
en ik maak nog van de gelegenheid gebruik,
want dat vind ik heel puik.
om ook mijn vrouwke te bedanken,
ik steek het niet onder stoelen of banken.
want 20 jaar met een trainer was niet altijd simpel.
maar ze is geslaagd met vlag en wimpel.
ik wens het allerbeste aan ieder apart,
met een blauwwit hart.
Reportage Kurt Maddens
.jpg)
.jpg)
.jpg)