.jpg)
Luc kwam terecht bij de club, net zoals vele voetbalpapa’s, toen zoon Gio balletjes begon te trappen, ik noteer ergens begin jaren ’90…. (moet 1991 of 1992 geweest zijn toen Gio 6 à 7 jaar was).
Aanvankelijk als hevige maar correcte supporter, later ook, halfweg de jaren ’90, als ploegafgevaardigde bij kadetten en scholieren
Toen indertijd toenmalig jeugdvoorzitter Raf Fieuw doorschoof naar het hoofdbestuur, aarzelde Luc geen seconde en nam hij de fakkel bij de jeugd over. Samen met zijn jeugdkameraad en bloedbroeder Filiep Cneut waren ze een schitterende tandem om de boel te leiden, bijgestaan door Willy Maddens en Luc Neyrinck. Luc en Filiep deelden niet altijd dezelfde mening maar dat maakte hen samen nog sterker om “samen” hun doel te bereiken…
Jarenlang bouwde dit viertal, vooral onder impuls van Luc en Filiep samen aan de jeugdwerking van de club en legden zij de fundaties van hetgeen KSVR-jeugd op vandaag is.
Luc was ook een man die meevocht aan het front… hij was niet vies om de handen uit de mouwen te steken en bij alle extrasportieve organisaties was hij ook meestal aanwezig bij zowel de opstartploeg als bij de afsluitploeg.
Veel humor, wat “gegrijns” en een stevige pint waren uiteraard ook nooit veraf. Als er gewerkt was geweest kon (moest) er ook wat genoten worden.
Ik herinner mij zoveel organisaties/aktiviteiten waar toen ook ik als youngster mee met Luc en Filiep (en het ganse jeugdteam) ten strijde trok…. ; vele kerstfeestjes, de kerstvuurtjes in stad, weekendje uit met jeugdploeg, supporteren voor de fanion, …..
Luc was ook jarenlang samen met Gina, Christa, Marleen, Michelline en Tsjetsjil één van de vaste gezichten achter de toog van de kantine.
Door zijn vele aanwezigheid op de club was hij steeds op de hoogte van alles wat reilde en zeilde in de vereniging.
Naast het voetbal was hij ook jarenlang actief in rallyclub TBR. Mijn schoonbroer Hans, die voorzitter is, is reeds jaar en dag vol lof over hoe Luc, in samenwerking met de politie- en veiligheidsdiensten, de “dispatch” en “technische controle” regelde tijdens de rally… Hij nam in feite de taak van "wedstrijdleider" op zich.
Aan engagement en enthousiasme, geen gebrek, steeds doorspekt met ernst voor de taak maar ook een vleug humor voor de sfeer.
Ergens rond 2018/2019 is Luc gestopt met de meeste van zijn voetbal-aktiviteiten en gaf hij de fakkel over aan een jonger team. Hij werd ere-voorzitter maar bij elke organisatie mochten ze hem oproepen om één of ander taak uit te voeren, hij bleef er graag rondhangen….
In mei dit jaar is Luc spijtig genoeg ziek geworden en nà een korte, hevige, emotionele strijd is hij deze week donderdag vredig heengegaan in aanwezigheid van zijn echtgenote Marleen, zijn dierbare zoon Gio en schoondochter Royna, alsook zijn broer Jean-Pierre. Luc is 62 geworden.
Oprechte en welgemeende “BEDANKT” aan u Luc in naam van mezelf en in naam van de club voor hetgeen je voor de KSVRumbeke-gemeenschap betekent hebt.
Bedankt ook om mij mijn eerste “motor-meters” te gunnen op uwe geliefde “Shadow”
Het ga je goed, so long en groeten aan Sneutje
Gio6
.jpg)
.jpg)
.jpg)