We kennen het allemaal: vroeg of laat moeten we afscheid nemen van trouwe medewerkers bij de verenigingen om ons heen. Bij KSV Rumbeke is dit ook het geval.
Aan het einde van dit seizoen nemen we afscheid van een man die ongeveer 20 jaar zijn schoenen en kleren versleten heeft bij Rumbeke. Het is zo ver gekomen dat er zelfs geen haartje meer op zijn hoofd staat. Dat is een lange weg van waar hij ooit was, want vroeger had hij een indrukwekkend haardos waar iedereen jaloers op was😊.
Rikske Frikse, zagen we altijd met een glimlach rondhuppelen op het sportpark. Menige jonge keepers leerden de kneepjes van het vak van hem. We willen Rik Demeyere dan ook van harte bedanken voor zijn jarenlange dienst bij KSV Rumbeke. KSV Rumbeke was voor Rik zijn tweede thuis. De laatste jaren was hij de trouwe rechterhand van de gewestelijke reserven, eerst bij Danny Varrewaere en dit seizoen bij Gio Degroote.
We vroegen Rikske om zijn levensverhaal kort samen te vatten, gebaseerd op de 20 jaar dat hij de velden plat liep bij KSV Rumbeke. Lees hieronder hoe hij zijn 20 jaar bij KSV Rumbeke heeft beleefd. Hopelijk houden jullie het allemaal droog.
“Mijn verhaal bij KSV Rumbeke begon zo’n 20 jaar geleden als supporter/papa. Eerder toevallig werd ik al gauw keeperstrainer (mijn voorganger kon deze taak niet meer combineren met zijn werk). Dit heb ik zo’n 15 jaar gedaan, totdat het ook voor mij niet meer mogelijk was om dit goed te blijven doen. Al snel werd ik ook afgevaardigde, waarbij ik telkens opschoof met het ploegje van mijn zoon, Jari.
Zo kwam ik ook in het team terecht waar Danny Varrewaere trainer was, om niet veel later in Danny’s reserventeam terecht te komen, als keeper. In eerste instantie was dat maar voor enkele wedstrijden, om de ploeg uit de nood te helpen, maar deze paar wedstrijden werden uiteindelijk uitgebreid met drie volledige seizoenen. In mijn laatste maanden mocht ik ook nog drie keer proeven van de sfeer in de kleedkamer van de A-kern. Dit kwam door blessure of schorsing van een van de keepers van de A-kern. Na mijn actieve spelersloopbaan ben ik gebleven in de staf van de fantastische spelersgroep van de reserven, eerst (7 jaar) bij Danny Varrewaere, en het laatste seizoen bij Gio Degroote. Twee prachtige mensen, aangevuld met afgevaardigde Patrick Hoorne, waarmee het bijzonder aangenaam werken was.
Maar stilaan werd voor mij duidelijk dat het laatste hoofdstuk van mijn verhaal bij deze mooie club ten einde liep. Heel veel mooie bladzijden telt dit verhaal, jammer genoeg ook één gitzwarte: die waarin Chiel uit ons midden werd gerukt. Wat mijn persoonlijke toekomst zal brengen, is nog een beetje onduidelijk. Wat vaststaat, is dat ik de verrichtingen van de reserven wel zal blijven volgen, en bij gelegenheid zal ik zeker nog wel langs de lijn, op het Rumbeekse sportpark, te zien zijn.”
Rik Demeyere, je bent altijd meer dan welkom op het Rumbeekse Sportpark. Het betekent niet dat je nu niet dagelijks of wekelijks de velden op KSVR of in de omgeving zult platlopen. Spring gerust eens binnen, en je zult vast wel iemand tegenkomen die je herkent. Misschien moet je wel eens met Danny afspreken voor een gezamenlijke uitstap naar de Rumbeekse Arena.
Rik, bedankt voor alles en hou de blauw-witte kleuren stevig in je hart. Maar belangrijker nog, laat ook een plekje vrij om de blauw-zwarte kleuren een plaats te geven in je hart, waar je enorm trots op bent.
Tekst Kurt Maddens
.jpg)
.jpg)
