Vandaag trokken onze toppers opnieuw het veld op met één duidelijk doel: de eerste plaats verdedigen. De inzet was groot, maar we wisten op voorhand dat het geen gemakkelijke opdracht zou worden. De strijd werd immers gestreden op terrein 3, een veld waar mooi combinatievoetbal moeilijk te brengen is. Het gras stond wat lang, waardoor technische acties en vlotte combinaties vaak in het niets verdwenen. Dat speelde in de kaart van Munkzwalm, een ploeg die graag en vaak de lange bal hanteert.
De wedstrijd begon wat stroef aan onze kant. We zaten niet meteen in ons ritme en na een kwartier spelen kwamen we 0-1 achter na een vrije trap waarbij de bal bleef hangen in de zestien. Gelukkig lieten we snel een reactie zien. In de 19e minuut kregen we zelf een vrije trap: Owen trapte hem strak voor en Loïc kopte de bal mooi binnen. Na 20 minuten stond het opnieuw gelijk: 1-1.

We begonnen fris aan de tweede helft en probeerden ons spel te maken, maar de afwerking liet ons in de steek. Ondanks enkele mooie kansen bleef het bij die gelijke stand aan de rust.
Na de pauze hoopten we het goede elan door te trekken, maar het derde kwart verliep moeizamer. Het middenveld vond moeilijk de aansluiting en Munkzwalm kwam meer in de match. Op een moment van onoplettendheid werd een bal centraal gespeeld. Achille probeerde nog in te grijpen, maar was net te laat: penalty. Hij pakte de eerste knap, maar volgens de scheidsrechter was hij te vroeg vertrokken en moest de elfmeter worden hernomen. Deze keer ging de bal er wel in: 1-2.

Gelukkig konden we snel weer reageren. Enkele minuten later gleed een schot van Bas door de handen van de Munkzwalm-keeper, waardoor de bordjes opnieuw in evenwicht hingen: 2-2.
In het laatste kwartier raakten we niet meer in onze drive. De frustratie over het spel van de tegenstander, vol lange ballen, sloop in onze ploeg en het tempo zakte weg. Ondanks enkele halve kansen aan beide kanten veranderde de stand niet meer. Eindstand: 2-2.
Een wedstrijd met wisselende fases waarin we bij momenten ons niveau niet haalden, maar toch bleven vechten tot het einde. Niet de uitslag waarop we gehoopt hadden, maar wél een punt dat ons bovenaan houdt. Op naar de volgende match met hernieuwde focus en drive!
Verslag An Van Daele
Foto’s Kurt Maddens

%>