KSV Rumbeke 4 - 1 SV Wevelgem City 
Vandaag stond de match op het programma die kon beslissen of we ons tot kampioen mochten kronen. De spanning was voelbaar, misschien net iets té voelbaar.
In de eerste twintig minuten speelde de zenuwen een grotere rol dan de bal, die jammer genoeg niet altijd deed wat we in gedachten hadden. Toch brak Rumbeke als eerste door. Na een schitterende diepe bal van Luka stak Senne de bal door Gustaaf bleef ijzig kalm en hij werkte beheerst af: 1-0. Het ijs was eindelijk gebroken en dat voelde je meteen. Even later tikte Gustaaf de bal door naar Senne hij twijfelde niet en duwde de 2-0 tegen de netten. Met die geruststellende voorsprong gingen we de rust in.
Trainer Frieder had één duidelijke opdracht: kalm blijven, blijven ademen en het hoofd koel houden. Als iedereen dat deed, kon het in principe niet meer mislopen. En zo leek het ook te gaan. Senne zette al vroeg in de tweede helft de 3-0 op het bord en gaf Rumbeke een comfortabeler kloofje. Maar dan sloeg het noodlot even toe. Yiannis veroorzaakte een strafschop. Doelman Achille pakte de penalty fenomenaal, maar de scheidsrechter oordeelde dat hij te vroeg vertrokken was. De tweede poging ging er wel in: 3-1. Alsof dat nog niet genoeg was, kreeg Yiannis zijn tweede gele kaart.
Rumbeke moest dus nog een half uur verder met tien man. Wevelgem voerde de druk op en er kwamen enkele lastige momenten, maar de ploeg bleef vechten voor elke bal. En dan kwam de verlossing. Wie anders dan Senne knalde de 4-1 onhoudbaar binnen en bracht zo iedereen in extase. Vanaf dat moment wist iedereen het: dit geven we niet meer weg. De wedstrijd eindigde in 4-1, maar vooral: RUMBEKE IS KAMPIOEN IP17 2025–2026!
Proficiat aan alle spelers, trainer Frieder en afgevaardigde Gino. Jullie inzet, karakter en teamspirit hebben dit meer dan verdiend. We are Rumbeke! 
Verslag An Van Daele
.jpg)
.jpg)
